ลิขิตลวงรัก

เจ้าแมวน้อยทำจมูกฟุดฟิดดมกลิ่นมนุษย์ผู้นั้น หางแกว่งไปมาราวกับกำลังครุ่นคิดบางอย่าง จากนั้น มันก็กระโดดขึ้นไปนอนทับอยู่บนหน้าอกของชายผู้นั้น

“อือ”

เขาครางออกมาเบา ๆ ขมวดคิ้วแน่นรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างกดทับอยู่บนหน้าอก ร่างกายที่ได้รับการฝึกฝนมานานจึงตอบสนองโดยอัตโนมัติ เขาสะดุ้งตื่นขึ้น แล้วกับคว้าดึงมีดที่ซ่อนไว้ออกมา

แง๋ววววววว.....

เสี่ยวไป๋รีบกระโดดลงพื้น เมื่อตั้งหลักได้ก็หันกลับมาทำขนฟู ส่งเสียงขู่เขาฟ่อ ๆ

แง๋ววววววว.....

หลินหลางได้ยินเสียงโครมครามพร้อมกับเสียงร้องของเจ้าแมวสุดที่รักจึงรีบวิ่งออกมาจากในครัว

“เกิดอะไรขึ้น”

“ขอโทษที ผมแค่ตกใจ คิดว่าเจ้าแมวตัวนั้นเป็นคนร้าย”

ชายหนุ่มรีบเก็บมีดลง ในขณะที่หญิงสาววิ่งเข้าไปกอดเจ้าเหมียวขนฟู พลางลูบหัวแล้วปลอบมันเบา ๆ ว่า

“โธ่เสี่ยวไป๋ตกใจมากไหม ไม่ต้องตกใจนะ”

“คนที่ตกใจ คือ ผมต่างหาก”

“เสี่ยวไป๋ไปทำอะไรให้คุณมิทราบ”

หลินหลางแหวขึ้น เรื่องอื่น ๆ เธอยอมได้ แต่หากเป็นเรื่องหมาแมวเธอพร้อมจะออกหน้าปกป้อง

“ก็เจ้านี่...”

“เสี่ยวไป๋ ไม่ใช่เจ้านี่”

หญิงสาวทักท้วงเสียงดัง

“เอาละ... เสี่ยวไป๋ก็เสี่ยวไป๋ มันขึ้นมานอนทับบนอกผม ผมก็คิดว่าคนร้ายลักลอบเข้ามาเสียอีก”

“คุณตื่นตกใจไปเอง แมวนอนทับบนตัวเรา หมายความว่ามันไว้ใจคุณ และรู้สึกปลอดภัย มันจึงอยากผูกมิตรกับคุณ”

หลินหลางอธิบาย แต่ชายหนุ่มยังทำหน้าเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่เธอบอก เธอจึงเดาออกมาว่า

“อย่าบอกนะว่า คุณไม่เคยเลี้ยงสัตว์น่ารัก ๆ แบบนี้”

“งานผมยุ่งมาก ไม่มีเวลาให้กับเรื่องไร้สาระพวกนี้หรอกนะ”

เขาหลบตาหล่อน แล้วเดินเลี่ยงไปยังห้องน้ำ

หลินหลางจึงตะโกนไล่หลังว่า “นี่ ๆ คุณ เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวไม่ใช่เรื่องไร้สาระนะ หากคุณเครียด ๆ กับงาน ลองกอดมันแน่น ๆ ดูสิได้กำลังใจเยอะเลย เนอะเสี่ยวไป๋เนอะ”

ประโยคสุดท้าย หญิงสาวก้มลงคุยกับแมวในอ้อมแขน

... เหมี๊ยว...

เสี่ยวไป๋ขานรับเจ้านายของมันตาแป๋ว 

ชายหนุ่มส่ายหน้าเบา ๆ พลางพึมพำออกมาว่า “ผู้หญิงอะไร คุยกับสัตว์รู้เรื่องด้วย”

---

​แจ้งข่าว E-Book  *ราคาพิเศษ*

ระยะเวลาโปรโมชั่นตั้งแต่วันนี้ - วันที่28 กันยายน 2566 เท่านั้นน้า

ลิงค์ E-Book ตามมาจ้า

สแกนนิยายทุกเรื่องได้ที่นี่จ้า

​